Dag 14: je grondig indekken, gratis zeeleeuwenvertier en vergeten natives

Los Angeles, (oftewel de engelen) was vandaag weer ons reisdoel. De staat Californië heeft zeer veel plaatsen die vernoemd zijn naar Spaanse en dan voornamelijk Roomse heiligen. Dat is niet zo gek, aangezien de Spanjaarden er ruim 200 jaar de baas zijn geweest. En na de Spanjaarden behoorde het gebied ruim 30 jaar toe aan de Mexicanen (Californië is pas laat 19e eeuw toegevoegd aan de staten van Amerika). Maar het land behoorde veel eerder toe aan de native Americans, beter bekend als de indianen. Maar zo mag je ze eigenlijk niet noemen. Iedereen die een beetje heeft opgelet bij geschiedens vroeger, weet dat Columbus ze Indianen noemde, omdat hij dacht in India te zijn...Maar wat nu zo gek is in deze stad, is dat je overal sporen vindt van de Spanjaarden en zelfs van de Mexicanen, maar dat er in deze enorme stad maar twee straten vernoemd zijn naar de natives. Zoals onze gids aangaf in de bus: ze zijn als het ware uitgegumd. Geen spoor meer van te vinden.

Waar we vanmorgen wel een spoor van vonden, was van rijkdom. In Beverly Hills welteverstaan. We zijn voordat we weer op de hop on hop off bus stapten, maar eens een rondje door dit immense stadsdeel gereden. Man, man. Ik heb echt het verkeerde beroep gekozen! Wat een geld zit hier. Het ene huis nog groter dan de ander. Grote brede lanen, mooie bomen, dure auto's en chique mensen. Je ziet de rijkdom er gewoon aan kleven. 

Na het rondje BH, stapten we weer op de HOHO 🚌 die ons deze keer naar de beroemde Santa Monica pier bracht, waar Nino en Reena het GTA spel overal herkenden. De route 66 eindigt hier. Deze beroemde route start in Chicaco en is 3940 km lang. Tegenwoordig hebben interstates gedeeltelijk de originele route overgenomen. Wij gaan morgen naar Kingman, een plaatsje dat aan de route ligt. Ik heb al gezien dat ze daar motorshops hebben, dus ik ga zeer zeker even een kijkje nemen!

Maar vandaag was een uurtje op de jetski ook nog een wens, dus togen wij rond 15.00 uur naar Marina del Rey (Spaans voor 'jachthaven van de koning') waar ik telefonisch al een jetski had gereserveerd. Wij zien in Nederland wel eens een berichtje over en rechtszaak in de USA, waar iemand 25.000.000 dollar schadevergoeding eist, omdat hij of zij over een stoeptegel is gestruikeld en de nagel van zijn of haar kleine teen heeft geschaafd en dat geld ook daadwerkelijk wordt toegekend. Dus Amerikanen en bedrijven zijn goed in zichzelf indekken. Hoe dat gaat? Lees en huiver....

je komt aan met je kinderen en vertelt dat je een uurtje geleden hebt gebeld om een jetski te reserveren. Reena mag, omdat ze 18 is, de jetski besturen, maar moet ter plaatse een aantal regels over hoe hard je in de haven mag varen, hoeveel afstand je moet houden van andere boten, de pier en het strand, uit haar hoofd leren. Ondertussen moet ik, als voogd van Nino een papier invullen en tekenen waarin ik alle aansprakelijkheid aanvaard. Na dat invullen wordt Reena overhoord over de regels en dat wordt gefilmd. Ook moet ze aangeven dat ze kan zwemmen. Ik maak geen grapje: ik ben bloedserieus. Eigenlijk moet ze haar rijbewijs ook nog kunnen laten zien, maar na een smoes van mij dat wij in Nederland pas op ons 18e met rijlessen kunnen beginnen (ze weten niet eens waar Nederland ligt, dus kom ik daar wel mee weg), nemen ze genoegen met haar paspoort. Nino mag de jetski niet besturen, want hij is minderjarig (er is door ons alledrie braaf ja geknikt. Wie ziet het dat ze wisselen als ze uit het zicht zijn, nietwaar?). Er wordt een borg gereserveerd op mijn creditcard van $700,--, elke kras op de jetski wordt op papier vastgelegd. Dan volgt de uitleg en kunnen ze weg....Oh en niet vergeten: mijn creditcard moet ik afstaan tot ze weer terug zijn. Alles wordt met de grootste vriendelijkheid gedaan, daar ligt het bij de Amerikanen niet aan!  Wij konden om deze hele poppenkast wel lachen. Het was een geweldig uurtje op zee. Ze kwamen stralend terug. En daar gaat het om. Ik heb intussen een gratis show van de vele zeeleeuwen die daar zwemmen bekeken. De haven ligt er vol mee. Ze spelen in het water, zoeken voedsel en poseren graag even voor de foto. 

Het was een lange, maar erg leuke dag. Wij vonden LA erg leuk en de sfeer is ons ook heel goed bevallen. Morgen hebben we wel een lange rit voor de boeg richting Kingman, waar ik een wasmachine zal moeten zoeken...een mens heeft toch af en toe schone kleren nodig, nietwaar? Je kunt je ondergoed tenslotte maar één keer omdraaien....

grapje!