Dag 19: Een groene tafel met lange ladders en een dubbeltje voor de parkeermeter

De ochtend startte voor de verandering zonder ontbijt. Nu staat heel de VS vol met eettenten, dus hadden wij het plan om eerst een stukje uit Mexican Hat te rijden en dan maar ergens 'on the road' te gaan eten. Dat werd uiteindelijk maar de mc Donalds. Dat mocht ook wel: die hadden we hier nog niet bezocht. Overigens hebben we vrij weinig fastfoodketens bezocht. We eten over het algemeen zoveel mogelijk in gewone restaurants. Maar de mac was vanmorgen goed voor warme chocolademelk en yoghurt met fruit (ach, waar het terecht komt, is het toch donker)

Daarna zou het nog een uurtje rijden zijn naar het stadje Durango in Colorado. Ongeveer 40 miles voor Durango, zagen we de afslag naar Mesa Verde. Dat wilden we sowieso bezoeken, dus leek het ons praktischer die afslag meteen maar in te duiken: het was immers pas 11.30 uur en we waren nog veel te vroeg voor het motel. 

Na een bezoek aan het visiter centre, besloten we om ons voor een rondleiding aan te melden naar het 'balconyhouse'. Voor je als trouwe lezer nu wilt afhaken, omdat je werkelijk geen idee hebt waar ik het over heb, volgt hier een korte uitleg:

Mesa Verde is het enige Nationale Park in Amerika waar het niet gaat om de natuur, maar om de geschiedenis van de vroegere bewoners. Ongeveer vijftienhonderd tot dertienhonderd jaar geleden vestigde een groep Pueblo Indianen zich op een dichtbegroeide hoogvlakte in het zuidwesten van de staat Colorado. De naam van dit gebied, Mesa Verde, betekent 'groene tafel'. De Spanjaarden zijn in de 18e eeuw door het gebied heengetrokken en hebben het deze naam gegeven. De prachtige achtergelaten dorpen in de rotsen, hebben ze echter niet ontdekt. Dat kwam in 1878 pas. In het zuiden van dit gebied liggen veel ravijnen, waar de Indianen op beschutte plekken rotswoningen hebben gebouwd. Omstreeks het einde van de 13e eeuw lieten ze hun nederzettingen om nog onopgehelderde redenen in de steek, waarbij ze veel van hun persoonlijke bezittingen achterlieten. De rotsnederzettingen en de andere vroege sporen van menselijke bewoning in dit gebied, behoren tot meest omvangrijke en best bewaarde archeologische vondsten in heel Amerika. Sommige van de oude nederzettingen mogen - onder begeleiding van een Park Ranger - worden bezocht. Het Balcony house is één van deze nederzettingen. Het was een zeer interessant uurtje, waarbij we o.a. via ladders van 10 meter omhoog moesten klimmen en door een zeer nauw gangetje op handen en voeten moesten kruipen. 

Het gebied heeft een tijd geleden last gehad van bosbranden, waarbij de helft(!) van het nationale park is aangetast. Er staan dennenbomen, die er honderden jaren over zullen doen om weer terug te komen. De brand had echter één voordeel: er is archeologisch ineens heel veel opgedoken. Veel artefacten, maar ook andere sporen van de Pueblo beschaving zijn door de brand blootgelegd. Het gebied wordt grotendeels onaangeroerd gelaten, maar sommige delen zijn open voor publiek. De rancher die ons rondleidde, vertelde ons dat er heel veel over deze beschaving en hun leefgewoonten nog niet duidelijk is. Waarom trokken ze bijvoorbeeld zo plotseling weg? Heel lang is gedacht dat dat kwam door droogte. Hij vertelde dat de recenste onderzoeken laten zien dat de Pueblo indianen o.a. uitwaaierden naar Arizona, waar het nog veel droger is. Die verklaring is dus niet meer waterdicht. Er is dus nog heel veel mysterie rond dit gebied. 

Na de interessante middag zijn we ingecheckt in het hotel. En daar is inmiddels het volgende ritueel ontstaan: koffers uitladen, Nino een half uur op de pot en Reena en ik zoeken ondertussen naar een eetgelegenheid! Werkt elke dag als een tierelier. We hadden onze auto geparkeerd in de buurt van een restaurant, waar nog de wat ouderwetse parkeermeters stonden, waar alleen muntjes ingaan.  Reena zag een meneer met de auto staan en vroeg of we nog moesten betalen, aangezien het bijna 18.00 uur was.  De beste man pakte een jampot met allemaal dimes ( dubbeltjes) en gaf ons er eentje voor de zekerheid. Zo aardig! En zo hebben we heerlijk in een zeer gezellig Amerikaans restaurant gegeten en was de dag weer voorbij. 

Morgen zijn we nog in en om Durango, waar we in ieder geval in de avond een muziekshow met diner zullen bijwonen. Wij zijn weer benieuwd!