Dag 20: een humoristische westernshow, Amish people en de promotie van Nederland als vakantieland

De dag begon weer zonder ontbijt en deze keer kwam dat niet omdat er geen ontbijt in het motel geserveerd werd, maar omdat wij wat later wakker werden. Geen enkel probleem, want zoals jullie inmiddels weten is ontbijten buiten de deur hier geen punt. Er bevond zich een prima supermarkt op een steenworp afstand van ons motel en daar zat tevens een starbucks in. Na het ontbijt besloten we naar het vallecito meer te rijden. Prachtig! Het deed ons sterk aan Oostenrijk denken. We hebben er een rondje omheen gereden en daarna zijn we naar het historic centre van Durango gereden om daar wat rond te kijken. Er bleek een leuk museum te zijn over de treintraject ( de narrow Gauge Railroad) tussen Durango en Silverton. De reden voor de aanleg van de Narrow Gauge Railroad was het goud en zilver in de San Juan Mountains. Op 5 augustus 1881 werd begonnen met de aanleg van het spoor en in juli 1882 was de route  af. Hoewel de scenic route al vanaf het begin gepromoot werd, ging het in de beginjaren toch meer om het vervoer van materialen en mensen naar de mijnen. Naarmate de jaren verstreken en de mijnen sloten, werd de rit steeds toeristischer en werden er zelfs films opgenomen zoals Butch Cassidy and the Sundance Kid. Momenteel wordt de route gezien als een van de mooiste treinroutes van Amerika. De treinreis hebben we niet gedaan, aangezien er een heuse western muziekshow met eten op het programma stond.

En dat was een heel geslaagde avond! We hadden weer leuke Amerikanen aan onze tafel die we heel veel over Nederland verteld hebben en ook de nodige foto's hebben laten zien. Ze waren erg enthousiast. Wie weet maken ze ooit nog eens de oversteek naar ons landje. De show werd verzorgd door 4 wat oudere, zeer goed spelende cowboys die de nodige humor hadden. Prima muziek, lekker westernsfeertje. We werden nog even genoemd omdat we uit Nederland kwamen. Leuk! De Amerikanen waar we zo gezellig mee zaten te kletsen, juichten ook voor ons. In het publiek zaten ook wat oudere en jongere Amish. Dat was best bijzonder om eens in het echt te zien. Wij hebben onze klederdracht ook nog wel op bepaalde plaatsen, maar dit geloof gaat wel wat dieper dan de kleding...

Even een korte uitleg: de Amish stammen eigenlijk af van een protestantse mennonitische stroming uit Nederland van rond 1600. Deze mensen leven nog steeds heel streng volgens de bijbel. Die volgens ze woordelijk. Ze hebben vaak geen moderne voorzieningen, al is er wel verschil binnen de verschillende Amish gemeenschappen. Er zijn Amishgroepen zonder zelfs maar een batterij. Ze bemoeien zich nauwelijks met de moderne wereld. Ze leven veelal van de landbouw. Meisjes hebben een kapje op hun hoofd en een blauwe jurk; tenminste hier in Colorado. De mannen hebben na hun huwelijk een lange baard en dragen een broek met bretels( noodzaak, want een riem mag niet, andere sierraden trouwens ook niet). Veel woorden die ze gebruiken zijn Duits. Dat is niet gek, want het is een Zwitser geweest die de Nederlandse protestanten niet streng genoeg vond en zich heeft afgesplitst in wat we nu kennen als de Amish. Best bijzonder om eens te zien! Deze waren blijkbaar wat moderner, anders zaten ze niet bij deze show. Één van de stellen was al op leeftijd en op een gegeven moment was er een nogal pikante grap over slipjes...De man van het stel lag helemaal dubbel. Zijn vrouw keek meer of ze op een citroen had gekauwd! 

Morgen staat de laatste reis op de planning. In 6 uur hopen we naar Denver te komen. En dan volgt de laatste avond (en mijn laatste verslag) voor ons hier in de USA.