Dag 11: hoppen en offen

Na een grondige studie van het openbaar vervoer in San Francisco,  besloot ik toch maar weer naar de stad te rijden. Met Nino als Tom Tom werkt dat ook prima. Waar ik eerder vertelde dat de Amerikanen meestal erg beleefd zijn in het verkeer, is het ons al wel opgevallen dat ze invoegend verkeer er niet graag tussen laten. Daar ritsen ze nou niet bepaald ...

Maar, mijn motto in het verkeer is al jaren: 'die ander wil de auto echt niet kapot hebben'. Ik ook niet, maar tot nu toe werkt mijn motto al jaren in mijn voordeel.  Dat bleek vandaag ook, want ook al ben ik normaal een 'heer' in het verkeer, ik druk 'm er écht tussen! En dat ging prima😜

Na een prima plek in een parkeergarage zochten we de hop on hop off bus op. Even voor degenen die dit niet kennen: In iedere grote stad (ook Nederland heeft ze)  rojden bussen de hele dag rondjes. Je kunt een kaartje kopen en dan kun je op zo'n bus stappen en eraf gaan wanneer je wilt. Ze stoppen bij allerlei bezienswaardigheden. In de bus word je voorzien van oortjes, waarmee je een audio gids tot je beschikking hebt. Heel leuk en een gemakkelijke manier om de stad te verkennen. 

De stad vonden wij gezellig maar druk. Logisch wel. Het grappige van een stad in de VS is dat het niet echt een centrum heeft. De steden worden in stratenblokken gebouwd. Als je het  van bovenaf zou bekijken, zie je keurige rechte lijnen. En alles wordt met de windrichtingen aangegeven.  Dat is soms lastig als je Amerikanen om de weg vraagt...ze roepen dan bijvoorbeeld: 'three blocks east'. Tja, dat zegt mij dan niks. Of ze zeggen bij een snelweg dat je 'only four exits west' verder eraf moet. Ik vraag gewoon of ze even het adres willen opschrijven. Dan kijken ze eerst wel even vreemd, maar als ik uitleg dat het bij ons wat anders werkt, doen ze  het braaf. 

Maar goed: San Francisco is natuurlijk bekend om de brug, maar ook van de meer dan 500 hollywoodfilms die er zijn opgenomen. Aangezien de wegen heel steil kunnen lopen (De steilste weg heeft een hellingshoek van 27%) worden er veel achtervolgingsscènes opgenomen.

Vandaag was de Golden Gate bridge volledig in de mist gehuld, dus gisteren was echt geluk! De rest van de stad was wel zonnig. We weten wel hoe dat komt, maar het blijft een vreemde gewaarwording, die plaatselijke mist.

Aangezien het Thaise restaurant van gisteren goed  bevallen was,  zijn we er deze avond nog maar een keertje naartoe gegaan!

We sporten ook af en toe in de ruimtes van de motels en daar ontmoetten we een Amerikaan  die nota bene wist waar Arnhem lag! Die was in zijn jonge jaren wezen backpacken door Europa. Zo kan het dus ook!

Wij vonden het leuk om in SF te zijn, al zouden we er niet willen wonen. Morgen rijden we weer een behoorlijk stukje (3 uurtjes, als het verkeer meezit) naar een plaats precies tussen SF en Los Angeles: San Simeon  genaamd. Daar hebben we een middagje rust en gaan de volgende dag naar Los Angeles. Het wordt weer vervolgd!