Dag 2: naar Grand Junction

Na een prima en vooral koele nacht (met dank aan de airco) zaten we om 8.00 uur aan het internationale ontbijt. Vooral Nino had trek...van een zelfgebakken wafel tot aan gebakken ei met worstjes: het smaakte hem prima. 

Om kwart voor negen vertrokken we voor een rit van ongeveer 4 uur naar Grand. Junction. Waar het in en rond Denver nogal plat is, kwamen we na een mijl of 60 al snel in wat hoger gebied. Het weer was prima: rond de 28 graden. Dat was bij jullie vandaag wel anders...

Na twee uurtjes hebben we een pitstop gehouden en kwamen we per toeval een telefoonwinkel tegen, waar we een unlimited prepaid kaart geregeld hebben voor mij die als hotspot fungeert voor de kids... want tja, een paar uur in de auto zonder contact met de buitenwereld is toch ondenkbaar!

Om 14.00 uur waren we in Grand Junction, waar we na het inchecken in het hotel besloten naar het 'Colorado National Monument' te gaan. Met monument bedoelen ze hier geen beeld of gedenkteken, maar een Grand Canyon-achtig gebied.  We hebben met de auto een kleine 20 mijl gereden richting het bezoekerscentrum, waar we een stuk zijn gaan wandelen. Wat een schitterend gebied was dit. 

In de film die we zagen, is dit gebied in 'maar' 10 miljoen jaar gevormd.  Maar het is in 350 miljoen jaar net zo vaak woestijn als zee geweest. Het is ook een gebied waar vele dinosaurussen geleefd hebben. 

In de 30-er jaren van de vorige eeuw is de eerste trail (pad) aangelegd, waar auto's overheen konden rijden. De Amerikaan John Otto, die deze werkzaamheden leidde, vond dit gebied zó mooi, dat hij het ' het hart van de wereld' noemde. En hij vond dat iedereen het moest kunnen zien. Dat originele pad wordt niet meer gebruikt.  Tegenwoordig is er een betere en vooral mooi geasfalteerde weg aangelegd. 

Naast prachtige rotsformaties (Gerard: jij met je geologische kennis: hier was je van gaan kwijlen!) wonen er ook veel dieren die wij in Nederland niet kennen. We hebben onder andere wilde bokken, hagedissen en gieren gezien. Gelukkig geen slangen...Nino vond ons wel watjes, maar Reena en ik zitten deze vakantie niet te wachten op een onderonsje met een slang. Ik zweer het: het wereldrecord hoogspringen komt op mijn naam te staan als ik er eentje zie.

Ik had overigens tijdens het rijden niet zoveel tijd om echt om me heen te  kijken...Prima weg om te rijden, maar haarspeldbochten zonder vangrails en naast je een diepte van meer dan 100 meter vereisen toch enige aandacht. 

De Amerikanen rijden overigens vrij rustig. Het is opvallend hoe goed ze zich aan de snelheden houden. Misschien helpt het dat er ook wel behoorlijk veel politie op de wegen te vinden is. Ik heb op één dag in Amerika meer politie op straat gezien, dan in Nederland in een jaar...Soms is het ook wel een beetje wennen om hier te rijden. De verkeerslichten staan bijvoorbeeld aan de overkant van de kruising. Strepen zijn niet overal even duidelijk en ook zien we soms borden waarvan we geen idee hebben wat ze bedoelen, maar achter de meute aanrijden helpt vaak wel. Een rotonde driekwart nemen, betekent hier echt alleen op de linkerbaan rijden en niet te vroeg naar rechts..ik sneed de meneer maar een heeeel klein beetje af...ahum... Je hoeft hier op de snelwegen niet perse rechts te rijden. Je mag zowel links als rechts inhalen en ingehaald worden.  Dat klinkt misschien onrustig, maar is het niet. Het is juist heel fijn. Ook omdat de snelheden wat lager liggen dan bij ons in Nederland. 

Morgen hebben we een rit van ongeveer 2 1/2 uur naar Moab, waar we waarschijnlijk Arches national parc zullen bezoeken. Dit park staat bekend om zijn bijzondere stenen bogen en schitterende uitzichten.  In de eerste instantie wilden we gaan raften. Reena dacht dat ik dat op een enorm wilde rivier wilde doen... Maar ik had eerder 'raften voor dummies' in gedachten. Maar misschien is de tijd daarvoor in Moab te kort. Dan zullen we kijken of het in Bryce of Zion national parc mogelijk is, We gaan het wel zien. 

Aan iedereen die gisteren een reactie heeft gestuurd of wellicht nog wil gaan sturen: dat vinden we heel erg leuk! Vooral blijven doen!