Dag 9: (g)een haperende versnellingsbak in een 'doodse' plek

2 augustus 2019 - Lone Pine, California, Verenigde Staten

En dan verlaat je Las Vegas ook zo weer...maar niet voordat,er bij de starbucks een lekkere coffee to go is besteld. De reis naar Lone Pine is ongeveer 4 uurtjes. Dus ook maar weer even de tank volgooien. En dat systeem snappen we inmiddels! We leren snel. 

Na ongeveer anderhalf uur passeerden we de 'park' grens van Death Valley. Ik schrijf park niet voor niets tussen haakjes, want tja....het oogt toch beduidend anders dan het Bryce park of Zion Park waar we een aantal dagen verbleven.

Het dal kreeg zijn naam in de Gold rush. Deze naam werd verzonnen door immigranten die de vallei moesten oversteken. Ze splitsten in 2 groepen waarvan 1 volledig omkwam. De andere groepmhaalde het en toen ze de Vallei uitliepen heeft een vrouw achterom gekeken en 'Goodbye, Death Valley' gezegd. Halverwege de 19e eeuw werd er goud en zilver in Death Valley gevonden.

Death Valley is de op één na droogste en heetste plek van heel Noord-Amerika. Er valt slechts zelden meer dan 50 mm regen per jaar. Het laagste punt in Death Valley heet Badwater en is een zoutmeer. De hoogste temperatuur ooit gemeten in Death Valley is 56,7 graden.

De Mojave woestijn, waar Death Valley deel van uitmaakt is, zoals ik al eerder schreef, geen grote zandvlakte, maar eenrotsachtig gebied met struiken en een hier en daar een soort lage palmboom, die blijkbaar goed tegen deze extreme weersomstandigheden kan. Het is wijds, groots, maar of het mooi is, daar valt over te twisten. Warm is het in deze tijd van het jaar wél: de temperatuur steeg al gauw boven de 44 graden. Er wordt zelfs op borden langs de weg aangeraden de airco uit te zetten in verband met oververhitting van de auto...De weg daalt en stijgt er enorm. Het is een weg met tegenliggers, al kun je het er niet bepaald druk noemen. Het is is zonder vangrails opletten geblazen, ook al mag je er niet erg hard rijden. Toen we death Valley inreden, hadden we geen idee dat erdoorheen rijden een kleine twee uur duurt...maar het gebied beslaat ongeveer 1/3 deel van Nederland.

Rond 50 mijl voor het einde keken Nino en ik elkaar opeens aan, omdat we allebei het idee hadden dat de motor een gek geluid maakte. Ik kreeg ook de indruk dat de schakelbak niet meer doorschakelde. Dat was wel even een momentje van okéé.....wat nu?..Dan kunnen ze van het verhuurbedrijf leuk een telefoonnummer op het formulier zetten, maar bereik heb je niet in Death Valley! Ik heb de auto maar even aan de kant gezet en na een kleine 5 minuten ben ik weer gaan rijden. Ik dacht: dan maar in de versnelling die het wél doet en verder rijden tot het echt niet meer lukt. Maar gelukkig bleek de versnellingsbak wel degelijk te schakelen en was het blijkbaar het stijgende deel waar de Nissan even wat moeite mee had...We konden onze weg dus vervolgen. Wel hebben we de airco een half uurtje uitgelaten, om de motor niet nog meer te belasten. Het deed mij denken aan de vakanties naar Zuid- Frankrijk, toen ik jong was en we nog helemaal geen airco hadden! 

Eindelijk konden we Death Valley verlaten en kwamen we dan eindelijk aan in Lone Pine. Een typisch western dorpje, waar heel veel films opgenomen blijken te zijn. In ons motel bleek  een wasmachine en droger te zijn. Fijn! Konden we onze spullen wassen. Dat gaat met heel veel muntjes in een gleufje, zie foto. Ik heb Nino wat video's en foto's laten maken tijdens het rijden. Er zijn in Death Valley wel een aantal bezienswaardigheden, maar wij voelden die behoefte niet zo.... Als je de video's en foto's bekijkt en je bedenkt dat het ongeveer 44 graden was, snap je dat waarschijnlijk wel.

We hebben hier lekker kunnen sporten en ook het zwembad was een fijne bijkomstigheid. We zaten met meer Nederlanders (de vader van een gezin kwam oorspronkelijk uit Goor: klein wereldje) waarmee we tips en ervaringen hebben uitgewisseld. 

Morgen rijden we voor 2 nachten naar Yosemite. Ook een rit van 4 uur, maar inmiddels draaien we onze hand daar niet meer voor om. Vaak is er genoeg te zien en hebben we lekkere muziek in de auto. We wisselen van Henk Wijngaard, Normaal en Drukwerk naar Queen, Rihanna, James Blunt, Coldplay, Tina Turner, Dolly parton en nog veel meer! 

2 Reacties

  1. Gerard:
    2 augustus 2019
    Een mooi en informatief verslag. Ik kan me goed voorstellen dat jullie 't wel een beetje benauwd kregen bij de gedachte dat de auto opeens stil zou staan, midden op de weg in Death Valley. De wegenwacht kun je niet even bellen...
    De foto's en video's laten goed zien hoe 't landschap er uit ziet. Niet heel aantrekkelijk.
    Grappig om iemand tegen te komen uit Goor. Heb ik ook wel eens meegemaakt: zit je in een steengroeve van Verwegistan en dan kom je daar iemand tegen uit je eigen nabije omgeving. Dat verwacht je toch echt niet.
    Morgen gaan jullie naar het Yosemite Park. Nou, ik heb 't op Internet bekeken en het ziet er fantastisch uit. Volgens mij 1 van de mooiste parken in de USA. Ik ben zeer benieuwd naar jullie indrukken en maak maar veel foto's/video's.
    groeten van Gerard
  2. Donald:
    2 augustus 2019
    Hi luitjes, ik lees niet iedere dag maar als ik lees dan alles. Jullie maken heel wat mee, de drukte in Vegas maar ook in die Narrows, zag daar nogal wat toeristen, leek wel wat op de Verdon hier. En dan jullie foto’s en video’s van de reis, het lijkt wel helemaal leeg, geen kip op straat, maar misschien is dat het moment. Maar heel leuke contrasten en prachtige verhalen vooral ook de stijl, jullie doen echt je best en dat terwijl je toch ook heel druk bent met de reis en alles eromheen, sporten, heel veel rijden, shoppen, enz, enz.
    Blijf zo doorgaan ook met handige tips over auto’s ed. Kennelijk is zo’n Nissan niet zo heel handig daar, misschien toch beter zo’n Amerikaanse benzineslurper nemen.
    Groeten en fijne reis verder.